به مناسبت سالروز فاجعه مونیخ؛ داستان این تراژدی تلخ

در این یادداشت کوتاه به خلاصه ای از داستان تراژدی به مناسبت سالروز این واقعه می پردازیم.

57 سال پیش در چنین روزی در 6 فوریه 1958، چهارشنبه در دور دوم بازی های اروپایی تیم منچستریونایتد مت بازبی در یوگسلاوی به میدان رفت که بازی در نهایت 3-3 شد و در نهایت تیم منچستریونایتد در مجموع 5-4 پیروز شد.

بعد از پیروزی در یوگسلاوی و در برابر ستاره سرخ بلگراد، تیم منچستریونایتد باید به خانه و به منچستر بر می گشت، آنها به فرودگاه رفتند و سوار هواپیمای بریتیش یوروپین ایرویز شدند، هواپیما به مقصد منچستر پرواز کرد در ادامه هواپیما دچار نقص شد و آن هم این بود که باید در وسط مسیر یعنی در مونیخ دوبار سوخت گیری می کرد، بعد از سوخت گیری خلبانان هواپیما یعنی کاپیتان جیمز تِین و کنت رایمنت 2 بار تلاش کردند که هواپیما را بلند کنند که در انجام این کار ناموفق بودند کاپیتان تین به دلیل این که از برنامه ی مقرر شده عقب نماد در خواست خدمه و بازیکنان مبنی بر یک روز استراحت در مونیخ را رد کرد. سرانجام کاپیتان تین با لجاجت خود هواپیمارا برای بار سوم تلاش کرد که بلند کند در همان موقع بارش سنگین برف شروع شد و باند هواپیما به شدت لغزنده شد، هواپیما حرکت خود را شروع کرد هنگامی که به انتهای باند رسید کاپیتان تین کنترل از دستش خارج شد و بلند شدن غیر ممکن شد هواپیما از باند خارج و به حصار های فرودگاه برخورد کرد و در پی آن بال های آن به خانه ای اصابت کرد که باعث شد بال های هواپیما شکسته شود در این جا کاپیتان تین از ترس انفجار هواپیما بازماندگان را می خواست تا حدی دور کند اما با این حال دروازبان وقت منچستریونایتد یعنی هری گرگ جزو کسانی بود که در لاشه ی هواپیما جا ماند اما در نهایت جان سالم به در برد. در ساعت سه و چهار دقیقه بعد از ظهر روز ششم فوریه این اتفاق رخ داد. در این حادثه هفت بازیکن و پانزده همراه منچستر یونایتد در جا کشته شدند، این تاریک ترین اتفاق ممکنی بود که در 73 سال فوتبال حرفه ای انگلیس رقم خورد. از معروف ترین کسانی که در این سانحه جان باختند می توانیم به راجر بایرن، ادی کولمن، مارک جونز، بیلی ولان، دیوید پگ، جئوف بنت و تامی تیلور اشاره کنیم که در صحنه کشته شدند.

در این بین 3 تن از اعضای هیئت مدیره منچستریونایتد والتر کریکمر، تام کاری و برت والی زخمی شدند و هشت روزنامه نگار با این تیم یعنی هنری رز، دانی دیویس، تام جکسون، مورچه لیدبروک، اریک تامپسون، زخمی شدند علاوه بر این دوبازیکن جکی بلنچ فلاور و جانی بری مصدوم شدند و دیگر هرگز نتوانستند فوتبال بازی کنند. در این بین کسانی که از این حادثه باز ماندند  از ادی کولمن، تامی تیلور سریع، و سر بابی چارتون اشاره کنیم.

فوران غم اندوه مردم سرتاسر جهان برای این حادثه فرا گرفت بعد از جنگ جهانی یکی از مرگبارترین حوادثی بود که می توانست برای اروپایی ها رخ دهد، هزاران نفر به دفع بچه های بازبی، جوان، پر جنب و جوش، بازیکنان بی باک پرداختند و لکه ی سیاهی را در فوتبال اروپا و البته جهان رقم زدند.

جیمی مورفی یکی از بازماندگانی که تحت پرورش مت بازبی قرار گرفته است درباره این حادثه می گوید:

من می دانم آن بیابان چه رنگ و ارزشی به خود گرفته است من با او هر روز صبح ظهر شب در برف توفان و باران تمرین و به زندگی روزمره خود می پرداختیم آنها به من اجازه دادند تا زندگی خودم را دگرگون کنم این نمی تواند فقط در حافظه سپرده شود زیرا می تواند کمترین بی احترامی بشمار رود، نمایش ما تراژدی نخواهد بود چرا که در ذهن مردم جهان یاد درگذشتگان جاودانه خواهد بود.

بعد از این اتفاق دوآثار تاریخی در آلمان وجود که به رسم یادبود از فاجعه یاد می کند، اولی در حومه شهر مونیخ که یک بنای چوبی کوچک به تصویر کشیده شده است صلبیب حضرت عیسی بر وسط آن قرار گرفته است که در این کتیبه نوشته شده است:
به یاد قربانیان فاجعه هوایی و اعضای تیم منچستریونایتد

در 22 سپتامبر سال 2004 هم یک سنگ در مجاورت فرودگاه مونیخ بنا شد که با طرحی از زمین فوتبال شکل گرفته است و به هردو زبان آلمانی و انگلیسی می خوانند: به یاد همه ی کسانی که زندگی خود را در اینجا در 6 فوریه 1958 از دست داده اند. همچنین شورای شهر مونیخ تصمیم گرفت که یک پلاک به نام منچستریونایتد در مونیخ نام گذارند که با رونمایی بابی چارتون و الکس فرگوسن انجامید که اسم این میدان را هم "Manchesterplatz که همان منچستریونایتد است نام گذاشتند.

در سال 2015 هم سربابی چارتون و کارل هاینس رومینیگه مدیر بایرن مونیخ یک موزه جدید برای بزرگداشت فاجعه مونیخ در ورزشگاه آلیانز آرنا بنا نهادند.