یادداشت؛ یک معادله و دو مجهول برای توماس توخل

بعد از فصل پر زرق و برقی که دورتموند در بازار نقل انتقالات از خود به جای گذاشت، انتظارات از دورتموند برای فصل پیش روی بیشتر از گذشته شد. شاید به ظاهر به نظر می رسد با خرید های بسیار زیادی که دورتموند کرده است، تیم منسجم و خوبی نسب به فصول پیش در اختیار دارد اما واقعیت امر چیزی دیگر به نظر می رسد و آن هم این است که شاکله زنبورها کاملا عوض شده و بار بسیار سنگینی بر روی دوش رهبر این تیم یعنی توماس توخل گذاشته شده است. در واقع توخل در این فصل نسبت به فصل پیش، می توان گفت تیم جدیدتری را کاملا گرفته است چرا که از خط دفاع تا خط حمله کاملا بازیکنان این تیم تغییر کرده اند و این یعنی یک مجهول بزرگ برای مربی خوش فکر آلمانی که چگونه ترکیب ایده آل تیمش را طی زمان بسیار اندکی که در اختیار دارد ساخته و پرداخته کند.

در برخی از رسانات آلمانی از این تیم جدید دورتموند به عنوان یک "کبریت بی خطر یاد" می کنند که اظهار دارند با این تغییرات شگرفی که در تیم توخل ایجاد شده است شاید حتی دورتموند این فصل هم نتواند راه به جایی ببرد. همانطور از 18 مربی شاغل در بوندسلیگا 17 نفر از آن ها رای به قهرمانی بایرن مونیخ در فصل جدید بوندسلیگا می دهند و دورتموند این فصل را به رغم داشتن تیم پر مهره قهرمان نمی دانند. اگر سبک بازی دورتموند را طی این دوبازی اخیر بوندسلیگا به خوبی واکاوی کنیم به وضوح غیبت چند مهره از دست رفته این تیم یعنی ایلکای گوندوغان و مهمتر از همه هنریک میخیتاریان را می بینیم. با رفتن این دومهره کلیدی و طراح دورتموند عملا می توان گفت توخل حداقل طی این دوبازی خود در موقعیت های گلزنی عدید ناتوان بوده است حتی به رغم سپردن وظایف مهره های قدیمی خود به گونزالو کاسترو، روده و حتی ماریو گوتزه، دورتموند در ایجاد موقعیت های مهم گلزنی ناتوان بوده و این یعنی دیگر مجهول بزرگ توماس توخل برای سبک بازی مبتنی به خلاقیت بازیکنان خلاق خود، که حداقل این بازیکنان طی این دوبازی انتظارات این مربی آلمانی را برآورده نکردند. با همه ی این ها همانطور که طرفداران دورتموند در پیش فصل، فصل کم دردسری را نسبت به فصول پیش، پیش بینی می کردند حالا با زنگ خطر جدی مواجه شده اند و این زنگ به این معناست که تیم فاقد ثبات ترکیبی و تیمیست و چه کسی بهتر از مربی خوش فکر آلمانی می تواند این معادله پیچیده ی پیشروی خود را حل کند.

اما چگونه توخل می تواند مجهولات خود را پیدا کند؟

اعتماد به ماریو گوتزه یا کاسترو یا حتی کاگاوا؟

توخل به خوبی طی این دوبازی نشان داد که وسواس زیادی نسب به هافبک های خلاق خود دارد. با اعتمادی که توخل نسب به گونزالو کاسترو دارد پیش بینی می توان کرد که کاسترو شاید در ادامه فصل آن مهره نهفته گره کور توماس توخل باشد چرا که با ترافیک زیاد دورتموند در خط هافبک دیگر بازیکنی که می توان به آن اعتماد کرد یعنی ماریو گوتزه با داشتن مصدومیت های زیاد نتواند آن جور و شاید با توجه ترافیک دیگر بازیکنان دورتموند در ترکیب ثابت این تیم باشد. اگر چه برخی از کاگاوا به عنوان دیگر مهره مورد اعتماد توخل یاد می کنند اما کاگاوا هم همانند گوتزه به مانند گونزالو کاسترو ی باتجربه ثباتی در ترکیب دورتموند ندارد. ضمن این که این هم نباید فراموش کرد با رسیدن مارکو رویس توخل شاید زودتر به این مجهول کلیدی خود دست پیدا کند.

عدم استفاده از ترکیب چرخشی؟

با داشتن مهره های متعدد این سختی را برای توخل برای بها دادن دیگر بازیکنان تازه وارد خود ایجاد کرده است. یکی از این بازیکنان رافائل گئررو پرتغالی است که با توجه به اظهار اخیر خود، دورتموند را به باشگاه بارسلونا برای ثابت بازی کردن ترجیح داده است. این بازیکن پرتغالی از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است تاثیر بازی او توان در بازی با لایپزیگ به خوبی می توان در جناح چپ مشاهده کرد، اما مشکل اصلی آن است که توخل اعتماد زیادی نسبت به کاپیتان خود یعنی مارسل اشملزر نه چندان آماده دارد که معلوم نیست تا چه حد این اعتماد او به رغم بازی ضعیف او می تواند ادامه دار باشد. پاسلاک دیگر بازیکن دورتموند است که در بعضی از بازی های به جای لوکاس پیزچک به کار گرفته می شود و اتفاقا بازی های نسبتا خوبی را از خود به نمایش می گذارد، این تغییرات زیاد در هربازی نه تنها در خط دفاع بلکه از خط هافبک تا خط حمله هم ادامه دارد اما هنوز معلوم نیست توخل کی می خواهد این مجهول خود را پیدا کند.

توماس توخل در این باره می گوید:

واقعیت این است من هنوز در حال شناخت تیمم هستم، وباور دارم رفته رفته بهتر می شویم و به اهداف خود نزدیکتر می شویم.

باید دید که آیا این مربی خوش فکر آلمانی در نهایت می تواند معادله و مجهولات خود را در ادامه کار حل کند؟ نظر شما چیست؟