توخل نسخه پپ را پیچاند، پپ نسخه توخل را گرداند

در این مقاله سعی داریم بازی روز شنبه درکلاسیکر را از نگاه دیگر تحلیل کنیم.

سرانجام روز شنبه سرنوشت ساز بوندسلیگا فرا رسید، شبی که به قیمت قهرمانی برای دوتیم وجود داشت دورتموند بعد از فرصت مناسبی که هفته پیش از باخت بایرن عایدش شده بود به مصاف باوارایی ها می آمد با امیدی که فاصله را با بایرنی ها به عدد 2 برساند تا مانع چهارمین قهرمانی بایرن و در پی آن مانع تاریخ سازی این باشگاه در بوندسلیگا شود.

توخل پس از باخت پرگل تیمش در بازی دور رفت مقابل بایرن به نظر می رسید برای این درکلاسیکر دیگر آب دیده شده باشد از همین رو پیشبینی می شد توخل بازهم با چینش های خاص خود اینبار از بایرن میهمان استقبال کند. همان جور که انتظار می رفت توخل تیمش را با ترکیبی خاص در مقابل یاران پپ ارنج کرد ترکیبی با دو سه تفاوت کلیدی برای زنبورها که در نهایت بازی به کار تیم توخل آمد. ترجیح دادن بندر بجای سوبوتیچ در غیاب سوکراتیس و از همه مهتر حضور دورم در پست هافبک از نکات کلیدی توخل برای ترکیب تیمش بود. حضور دورم در پست هافبک این را می گفت که دورتموند برخلاف بازی همیشگی خود یعنی انتحاری بازی نخواهد کرد چرا که اندیشه توخل از دورم چیزی فراتر از یک چیز است، دورم در این فصل مهره کلیدی توخل بوده است چرا که این بازیکن هر وقت تیمش در بازی هایی که تحت فشار بوده با دوندگی بی امان در فاز دفاع و حمله به طور آزاد کار می کند این تاکتیک توخل بارها به بار نشسته است از بازی برابر اشتوتگارت در پوکال تا هانوفر، لورکوزن و حالا هم بایرن که در نهایت این تاکتیک به سود توخل به پایان رسید. در واقع دورم صرفا در یک پست کار نمی کند و مانند مهره ای وزیر در شطرنج برای توماس توخل حساب می رود.

اما کار از 20 دقیقه بعد از بازی شروع شد دورم در اوایل بازی روبروی روبن تقابل می کرد که عملا روبن از کار افتاده بود 20 دقیقه بعد پپ که می دانست هدف توخل از حضور دورم در زمین چه است بازی تیمش را به سمت داگلاس کاستای برزیلی برد. پس از 10 دقیقه و در اواخر نیمه اول توخل هم تاکتیک پپ را بی جواب نگذاشت اینبار دورم از سمت چپ که عملا روبن از کار افتاده بود به سمت راست و به سمت کاستا آمد تا دوباره موج حملات بایرنی ها را خنثی کند اما توخل بسیار با هوشیار کار کرد و روبن هم در سمت چپ آزاد نگذاشت چرا که بعد از رفتن دورم به سمت کاستا هوملز به لب خط آمد تا روبن را بسته نگه دارد. در نیمه اول بازی به خوبی توماس توخل نسخه پپ گواردیولا را پیچاند و عملا بایرن را در نیمه اول اسیر خود کرده بود.

در نیمه دوم بازی اوضاع از قرار دیگری بود، کادر فنی دورتموند می دانستند هرچه از دقایق بازی در نیمه دوم بگذرد به ضرر تیم خود و به سود بایرن خواهد بود و پپ گواردیولا هم به خوبی می دانست که این نیمه با توجه به بازی دورتموند نیمه ی تیمش خواهد بود. در نیمه اول بازی اشاره شد که دورتموندی ها عملا مرکز حملات بایرنی ها را یعنی از سمت چپ و راست بسته بودند اما در این نیمه پپ گواردیولا خیلی خوب توانست توخل را تسلیم کند، پپ با حفظ توپ و عدم عجله کردن بی مهبا به خوبی ریتم بازی تیمش را همانطور که انتظار و پیشبینی می شد بدست آورد، اینبار پپ مرکز حملات تیمش را به قلب دفاع دورتموند و از فضاهای بین هوملز بندر و دو دفاع کناری این تیم قرار گذاشت که بارها بایرنی ها در نیمه دوم بازی از همین تاکتیک استفاده کردن و به خوبی هم موفق شدند اما اگر دقت را چاشنی کار خود را هم می کردند می توانست به گل هم برسند.

هرچه از بازی می گذشت دورتموندی ها تحت فشار و خسته می شدند و پپ فکر تساوی را به سر توماس توخل می آورد، توخل که می دید تیمش تحت فشار است مساوی را ارزشمند می شمرد. چرا که

با این حال به نظر می رسید سناریوی بازی عوض شده بود و دورتموند هم به این تساوی راضی بود.

توخل پس از پایان بازی گفت:

خب همین که بازی منظمی را ارائه کردیم بسیار راضی ام در برابر تیمی مثل بایرن چنین بازی کنید مطمئنا باید راضی باشید هنوز ما امید داریم و به خودمان ایمان داریم.

نگاه کلی از روی تصاویر: