یادداشت ویژه؛ داستان گری نویل ناکام از جنس والنسیایی

سال 2014 - 2015 در والنسیا نونو اسپریتو سانتو سرمربی تیم فوتبال والنسیا بود، سانتویی که بعد از سال ها برگ جدید موفقیتی را در والنسیا در همان فصل رقم زد با بازی های امیدوارکننده و البته هیجان انگیز باعث شد والنسیا در انتهای فصل با سانتو سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را کسب کند. اما چند ماه بعد ورق برای سانتو برگشت آن هم در حالی که انتظار می رفت فصل درخشان سال گذشته خود را در فصل جدید تکرار کند بی آنکه دو بازیکن کلیدی خود را از دست داده باشد. سانتو شروع فصل جدید را نا امید کننده آغاز کرد و باعث شد زمان سنج برای برکناری این مربی پرتغالی آغاز بکار کند، هرچه از فصل را جلو تر پیش می رفتیم سانتو بیش از پیش خود را در معرض برکناری می دید و زمان به سرعت برای سانتو می گذشت. سر انجام در 29 نوامبر سال 2015 بعد از شکست یک بر صفر در مقابل تیم اونای امری سانتو استفعا و برای همیشه از والنسیا خداحافظی کرد.

بعد از استفعای سانتو همه چیز انتظار می رفت که برای خفاش ها حداقل بهتر پیش برود، ورو هدایت والنسیا را در یک هفته بر عهده گرفت اما در همان هفته خبر جالب و عجیبی برا فوتبال دوستان جهان رقم خورد حضور گری نویل روی نیمکت والنسیا، البته نباید هم از این تصمیمی که پیتر لیم مالک باشگاه والنسیا گرفت تعجب کرد چرا که لیم خیلی خوب نویل و دوستانش را می شناسد، لیم سنگاپوری که سال 2013 باشگاه والنسیا را مالک شد.

پیش از آن او درصدد بود که یکی از باشگاه های والنسیا - میلان - لیورپول - رنجرز و چندین باشگاه دیگر را به خدمت بگیرد که در نهایت موفق شده برند آسیایی خود را به فوتبال اسپانیا و البته والنسیا وارد کند. لیم سال 2014، 50% از سهام باشگاه سالفورد سیتی را به خدمت گرفت (باشگاهی که در یکی از ایالتهای انگلیس به نام سالفورد واقع است و در شمال لیگ انگیس فعالیت می کند باشگاهی که مالکان آن نیکی بات، اسکولز، نویل و گیگز هستند.) روی همین اساس لیم که کمترین دانش در فوتبال را داشت به گری نویل اعتقاد پیدا کرد چرا که فقط نویل در دوستان خود دانش مربیگری را داشت. چنین شد که لیم نویل را برای والنسیا انتخاب کرد.

نویل کار خود را با والنسیا با انتقاداتی فراوان سرانجام آغاز کرد، با گذشت زمان همه چیز برای فوتبال دوستان والنسیایی و البته نویل بدتر و بدتر پیش می رود از آنجایی که هنوز نویل بعد از 2 ماه در والنسیا بردی را در لالیگا کسب نکرده است و تنها نکته مثبت او در حضور چند ماه خود احیا کردن چند بازیکن و صعود به جام حذفی و البته کاپیتان کرد آلکاسر بوده است و اما آیا همه ی این مشکلات ناشی از گری نویل است؟

بعد از موفقیت های پی در پی بنیتز در اوایل قرن 21 با نسل طلایی والنسیا، والنسیا بعد از رفتن بنیتز تا همین الان روی نیمکت دچار مشکل شده است حتی با وجودی که این تیم بازیکن های کلیدی و بزرگی را در این سال ها داشته است، نیمکت بی ثبات والنسیا تبدیل به بلایی نه چندان تازه برای دوست دارن والنسیا شده است از سال 2007 با رونالدو کومان تا هم اکنون والنسیا از مجموع انگشت های دست هم بیشتر مربی عوض کرده است اما اینجا این سوال پیش می آید پس چرا از این همه مربی ناکام چرا یک مربی باتجربه و خوش نام روی کار نیامد؟ این آمار و تاریخ به ما نشان می دهد که گری نویل حداقل در والنسیا مقصر نبوده است و این مشکل مطمئنا نشات گرفته از باشگاه است چرا که همه ی این مربیانی که طی 10 سال از والنسیا رفته اند برای خود نامی کسب کرده اند از رونالدو کومان و امری، تا والورده. هیچ شکی هم در آن نیست که والنسیا بعد از مادرید سخترین باشگاه برای مربیان است حداقل آمار چنین نشان می دهد که این باشگاه به طور متوسط هر فصل مربی عوض می کند چیزی که در مادرید هم شاید از والنسیا کمتر رخ دهد بنابراین از برادران نویل نباید انتظار داشت که در چنین باشگاهی بتوانند کاری از پیش ببرند همان طور که از بنیتز در مادرید انتظار می رفت کاری از پیش ببرد!